Historia OSP Polanka

Rys historyczny OSP Polanka

 

Jednostka została założona w 1903r. Powstanie Straży było zwieńczeniem wieloletnich starań rozpoczętych jeszcze pod koniec wieku XIX.

Założycielem Straży i pierwszym jej naczelnikiem był Franciszek Per, który był w tutejszej jednostce tzw. instruktorem wykwalifikowanym. Pierwszym Prezesem został Ignacy Gorączko, a sekretarzem Franciszek Fijał.

W tym czasie jednostka liczyła 20 członków czynnych i 9 wspierających. Strażacy dysponowali wówczas sprzętem w postaci sikawki czterokołowej, węży wylotowych w ilości 17 szt., węży ssących – 8 szt., wiaderek na wodę 39 szt., drabiny zwyczajne -2 szt., drabiny hakowe do okien -1 szt., beczkowóz czterokołowy – 1 szt., topory do murów – 3 szt., osęki – 7 szt. Cały ten sprzęt mieścił się w tzw. magazynie.

Dnia 26 kwietnia 1931r. poświęcony został sztandar naszej Straży na strażnicy w Myślenicach za czasów Prezydenta Polski Pana Ignacego Mościckiego, Pierwszego Marszałka Polski Józefa Piłsudzkiego, Metropolity Krakowskiego Jego Eminencji Księdza Adama Sapiehy. Sztandar ten został ufundowany z inicjatywy Pana Kazimierza Koczdasiewicza, honorowego członka Straży Ogniowej Ochotniczej W Polance.

W okresie powojennym OSP miała siedzibę w drewnianym budynku, w którym także znajdował się Klub Ruchu. Budynek ten znajduje się za boiskiem sportowym.

W 1957 r. przekazano jednostce pierwszą motopompę.

W 1972 r. odbyła się w Polance uroczystość 70-lecia poswatania OSP Polanka na terenie wsi Polanka.

W roku 1976 została podjęta uchwała w sprawie budowy remizy strażackiej. Budowę prowadzono w czynie społecznym przy udziale ówczesnych druhów OSP.

W 1983 OSP Polanka otrzymała pierwszy samochód bojowy tylu „Lublin”, który służył Nam do 1994 r.

W dniu 21 sierpnia 1994 r. w kaplicy w Polance odbyła się uroczystość poświęcenia wozu bojowego marki Star, wyposażonego w beczkę, motopompę i sprzęt potrzebny do prowadzenia akcji gaśniczych. Wóz ten służy Nam do chwili obecnej(w ciągu najbliższych lat będziemy starać się o zakup nowego samochodu bojowego), podnosząc gotowość bojową Naszej jednostki. Tych kilka faktów wyjętych z Naszej historii to jednak bardzo niewiele w porównaniu  z tym co druhowie zrobili poświęcając swój czas a niektórzy i zdrowie w akcjach  ratowniczych, w pracy pryz obiektach, przy budowie, remontach, przy konserwacji sprzętu. Nie można zapomnieć o całej ich pracy dla jednostki, o wychowywaniu następnych pokoleń strażaków, gdyż tylko dzięki temu jesteśmy dzisiaj. pragniemy oddać hołd wszystkim druhom byłym i obecnym, którzy swoim zaangażowaniem i postawą w ciągu tych lat przyczynili się do tego że dziś jesteśmy.